Mama, aquesta nena em fa por
On 19/01/2008 by Roser Goula
Fins avui no havia pensat mai que l’Amélie pogués arribar a fer por. Però ara que me la torno a mirar, sí que és cert que té una cara un punt diabòlica. És fins i tot una mica Gioconda i, siguis on siguis, a dreta o esquerra, més lluny o més a prop, l’Amélie et segueix amb la mirada.
– Mama, por.
Això és el que ha sentit el petit Roger, de 2 anys, quan, a l’hora d’anar fer la migdiada a la meva habitació, s’ha sentit monstruosament observat per una cara blanca amb ulls profunds i llavis vermellosos.
– Com es diu aquesta nena? – li deia a la seva mare.
Serà que el seu nom francès no li ha agradat perquè, ni tan sols baixant completament les persianes i deixant l’habitació totalment a les fosques sense rastre del póster, en Roger ha exclatat a plorar i tremolar de por.
– Mama, aquesta nena em fa por!
Al final, hem acabat desenganxant el poster de la paret i en Roger ara dorm tranquil. Tot i que, per la por que li feia el póster, no m’estranyaria que el pobre tingués algun malson :S
You may also like
Compártelo:
- Haz clic para compartir en Facebook (Se abre en una ventana nueva)
- Haz clic para compartir en WhatsApp (Se abre en una ventana nueva)
- Haz clic para compartir en Twitter (Se abre en una ventana nueva)
- Haz clic para compartir en LinkedIn (Se abre en una ventana nueva)
- Haz clic para compartir en Pinterest (Se abre en una ventana nueva)
- Haz clic para enviar un enlace por correo electrónico a un amigo (Se abre en una ventana nueva)
- Haz clic para imprimir (Se abre en una ventana nueva)
4 comments
Archivos
- septiembre 2022
- junio 2022
- enero 2022
- noviembre 2021
- abril 2021
- abril 2020
- mayo 2018
- marzo 2018
- febrero 2018
- diciembre 2017
- agosto 2017
- julio 2017
- mayo 2017
- abril 2017
- marzo 2017
- febrero 2017
- diciembre 2016
- noviembre 2016
- octubre 2016
- septiembre 2016
- agosto 2016
- julio 2016
- junio 2016
- mayo 2016
- abril 2016
- marzo 2016
- febrero 2016
- enero 2016
- diciembre 2015
- noviembre 2015
- octubre 2015
- agosto 2015
- julio 2015
- mayo 2015
- diciembre 2014
- noviembre 2014
- septiembre 2014
- agosto 2014
- julio 2014
- junio 2014
- mayo 2014
- abril 2014
- marzo 2014
- febrero 2014
- enero 2014
- diciembre 2013
- noviembre 2013
- octubre 2013
- septiembre 2013
- agosto 2013
- julio 2013
- junio 2013
- mayo 2013
- abril 2013
- marzo 2013
- febrero 2013
- enero 2013
- diciembre 2012
- noviembre 2012
- octubre 2012
- septiembre 2012
- agosto 2012
- julio 2012
- junio 2012
- mayo 2012
- abril 2012
- marzo 2012
- febrero 2012
- enero 2012
- diciembre 2011
- noviembre 2011
- octubre 2011
- septiembre 2011
- agosto 2011
- julio 2011
- junio 2011
- mayo 2011
- abril 2011
- diciembre 2010
- noviembre 2010
- octubre 2010
- septiembre 2010
- agosto 2010
- julio 2010
- junio 2010
- mayo 2010
- abril 2010
- marzo 2010
- febrero 2010
- enero 2010
- diciembre 2009
- noviembre 2009
- octubre 2009
- septiembre 2009
- agosto 2009
- julio 2009
- junio 2009
- mayo 2009
- abril 2009
- marzo 2009
- febrero 2009
- enero 2009
- diciembre 2008
- noviembre 2008
- octubre 2008
- septiembre 2008
- agosto 2008
- julio 2008
- junio 2008
- mayo 2008
- abril 2008
- marzo 2008
- febrero 2008
- enero 2008
- diciembre 2007
- noviembre 2007
- octubre 2007
- septiembre 2007
- agosto 2007
Me encanta esta chica, tenga un punto de diabólica o no 🙂 Hoy precisamente le pedía a Paco que me buscara Ensemble, c’est tout, para bajármela, pero creo que aún no está disponible.
Un beso, Roser, y buen fin de semana.
jeje pobret Roger, però si aquest póster és GENIAL!!! : )
nanit i que dormis bé!!
muaaaa
Ooh! Quina dolçor 🙂 I sí que és una mica diabòlica a aquesta imatge, sempre ho he pensat. M’encanta! Tot i que el pòster que prefereixo jo (i que està orgullosament penjat a la meva habitació, i vindrà amb mi al meu pis junt amb el quadre de l’Audrey Hepburn) és aquest:
http://host.trivialbeing.org/fofr/images/10086386.jpg
Quina il·lusió veure’t ahir (i dimecres!), em sap greu haver estat tan out… vaig dormir 3h i rebre males notícies, ja t’explicaré. Avui ja estic millor, però.
Fins dimecres petite etc etc!
Pobret… realment a mi de petita també m’hagués fet por aquesta mirada ara que ho dius.
A veure si ens veiem aviat, nosé la setmana k ve ja començo pràctikes a Nous formats i nose kin horari faré, si vols dema o dimecres podem anar a dinar pk dimecres me’n vai cap a l’Escala city k estaré ‘indispuesta’ durant 3 o 4 dies!!
petonets cuca i torna a enganxar al pòster quan en roger se’n vagi!